"සබඳ අපි කඳු නොවෙමු උනුන් පරයා නැගෙන,
  සුනිල දිය දහර වෙමු එකම ගඟකට ගලන..."

ගුණදාස කපුගේ මහතාගේ කටහඩින් ඇසුවෙමි.

මම නන්දා මාලනියන් ගේ ගීත ඇසෙන විට කන වසාගෙන ඔච්චම් කලෙමි.
නින්ද නැති රැයේ ගීතය ඇසෙද්දී  නිදා ගත්තෙකු වීමි.
එමිනෙම් ගේ දැවැන්ත පෝස්ටරයක් එල්ලාගෙන සිටියෙමි.
 
මිතුරෙක් දිනෙක කෙටි පනිවුඩයක ඉහත මුල් වැකි පේලිය සඳහන් කළේය.
එදිනම මට කොත්තුත් ඕනේ බැලීමට රූපවාහිනිය ඉදිරියේ ඉදගත් මට ඒ වැකි පෙලම ගීතයක් ව ඇසුනි.
ඒ ගීතය කාගේදැයි මම අම්මාගෙන් විමසීමි.

මටම නොදැනී මගේ අදහස් වෙනස් වන සෙයකි.
ගීයක් අසන විට දැන් මට ගීයේ පද වැල් ද ඇසේ.
මිතුරාට ස්තුතියි!